Een handhavingsbesluit is niet het rechtsgevolg van het onderliggende besluit, zodat deze niet voor vernietiging in aanmerking komt gelet op het enkele feit dat de onderliggende omgevingsvergunning of het daarin opgenomen voorschrift is vernietigd (artikel 8:72 Awb) (Raad van State 1 juli 2009, ECLI:NL:RVS:2009:BJ1126)
Op grond van artikel 4.4 onder a IOw (overgangsrecht) blijft op een beroep tegen een proactieve aanwijzing ex artikel 4.2 Wro waarvan het ontwerp voorafgaand aan de inwerkingtreding van de Omgevingswet ter inzage is gelegd en die betrekking heeft op een daarbij concreet aangegeven locatie waarvan geen afwijking mogelijk is, het recht zoals dat gold onmiddellijk vóór dat tijdstip van toepassing tot het besluit onherroepelijk is (Raad van State 25 september 2024, ECLI:NL:RVS:2024:3870)
Een verleende, maar nog niet onherroepelijke vergunning vormt weliswaar een zwaarwegend belang bij het vaststellen van een bestemmingsplan ex artikel 3.1 Wro, maar de raad kan zich bij het vaststellen van dit plan niet louter baseren op de verwachting dat een verleende vergunning onherroepelijk zal worden en dat het vergunde daarom uit een oogpunt van rechtszekerheid als zodanig bestemd moet worden. De raad moet immers nog de afweging maken of er uit een oogpunt van een goede ruimtelijke ordening redenen zijn om de vergunning al dan niet in te passen (Raad van State 14 augustus 2024, ECLI:NL:RVS:2024:3290)
Als de aangetekend verzonden uitnodiging voor de zitting niet door de indiener van het (hoger) beroep is ontvangen en deze dat deugdelijk kan onderbouwen met scans van de betreffende paspoorten (waaruit blijkt dat de handtekening voor ontvangst op het track&trace-formulier van de aangetekend verzonden uitnodigingsbrief in het geheel niet overeenkomt met de handtekening van de indiener van het (hoger) beroep)), kan dit onder omstandigheden leiden tot het (ambtshalve) vervallen verklaren (vervallenverklaring) van de eerder gedane uitspraak (Raad van State 7 augustus 2024, ECLI:NL:RVS:2024:3216)
