Een privaatrechtelijke overeenkomst kan ‘slechts’ tot een inspanningsverplichting voor de gemeenteraad leiden, de raad kan op grond hiervan niet worden gedwongen een bestemmingsplan vast te stellen die volgens hem niet in overeenstemming met een goede ruimtelijke ordening ex artikel 3.1 Wro is (Raad van State 15 augustus 2018, ECLI:NL:RVS:2018:2728)
Als met ingang van 1 januari 2024 (inwerkingtreding Omgevingswet) nog een vergunningplicht bestaat voor de aan de orde zijnde activiteit, dan heeft een appellant procesbelang bij een inhoudelijke beoordeling van zijn beroep gericht tegen de verleende omgevingsvergunning (artikel 8:1 Awb) (Raad van State 9 april 2025, ECLI:NL:RVS:2025:1591)
Als in de begripsbepalingen van een bestemmingsplan ex artikel 3.1 Wro geen definitie is opgenomen van het begrip “wonen”, dan moet de woonfunctie het hoofddoel blijven (als de nadruk van het verblijf in de woningen verschuift van zelfstandige bewoning naar zorg, dan verdraagt dat gebruik zich niet langer met de woonbestemming, maar krijgt dit meer een maatschappelijk karakter) (Raad van State 19 maart 2025, ECLI:NL:RVS:2025:1183)
Het Unierecht verzet zich er niet tegen dat, wanneer een appellant kort voor de zitting nieuwe beroepsgronden inbrengt, ook als het onder meer gaat om Unierechtelijke milieuvoorschriften, deze beroepsgronden door de rechter buiten beschouwing worden gelaten wegens strijd met de goede procesorde (omvang geschil ex artikel 8:69 Awb) (Raad van State 5 maart 2025, ECLI:NL:RVS:2025:873)
